سری کــه برسرداراست سرو وسالاراست
نه هرسری کــــه خمیده به پیش سرداراست
دل آن دل است کــــه نلرزد هجوم حادثه را
شهــامت ودریا دلی، نه جــــای انکار است
تکبّرومنیّت انســـــــــــــــــان، ورا پلید کند
بهین صفات تــــــــو انسان پاک، ایثار است
نسیم صبح سلامت، صـــــــــــفا دهد گل را
ازآن به شبنم شرمش،همیشه‌شرمساراست
شراردوری دلبربه اشک کـی شود خاموش
درون سینه لاله زهــــــــــــجر، تبدار است
گذشت لغزش یاران و دوستــــــان نیکوست
فضــــــــای سینه دریا دلان، به هکتار است
برای عزّت ایران ، چه جای جان "مهـران"
چو من فدایی مام وطن، چـــــه بسیاراست!
