بس کن ای دار قسی، کشتـــــــارآزادی بس است
سوی چشم ازگریه کم شد،قتل خردادی بس است
خانهٔ آبادعــــــــــــــــــــــــــــلم زیرسم اسبان جهل
خــاک شـــد ای تازیان، تخـــــریب آبادی بس است
تیــغ از رو بســـــــــــــته‌اند این قوم بوم آوای شوم
فصل سرد سوگ و سرما، خنده وشادی بس است
شب پرستـــــــان شقی! اندیشه‌ها را مرگ نیست
کهنه افکار ســـــــــــــراسر کذب الهادی بس است
دام صـــید تیز بالان وطن بــــــــــــــــــــــرچیده شد
با فــــریب و دین ومذهب، صید وصیادی بس است
پنج سرو ســـــــــــــــــرفراز کْــــــرد، برخاک اوفتاد
سرخی خـــــــون شفق بر اوج این وادی بس است
با شمـایان، نارفیقان، دشمـــــــــــــــــــنان کینه جو
پند واندرز ونصـیحت های ارشــــــــــادی بس است
