وطنم! مباد غمـــــگین، دلت ازغــــــــم زمانه
زهــــرار تـــــــــوی دوران، زد وبند خائنانه
تواسیردیو و شیطان، توبه دام شب پــرستان
همه تیرکینه‌‌هاشان، سوی جسم تــــــــونشانه
توکـــــــــــجا ونا امیدی زگذار تلـــــــخ تاریخ
تو امـــــــــــید بین که خیزد زدل ســبز جوانه
نه‌خوش است روزگاری‌که به‌خون‌تپیده‌خاکت
تو بهــــــــــانهٔ دعایی به نیــــــــــــــایش شبانه
زهجوم قـــــــــــــوم بربرهمه ثروتت فنا رفت
به فریب و حیـــله بردند و به خــــــوی سبعانه
وطنم! چه تیره گون شدهمــه روز‌های روشن
چه شــــــــــد آسمـــــــــــــان آبی و ترنم ترانه؟
به جهان به نامـت ایران! همه فخر می‌فروشیم
تویی عــــــــــــــامل اخوّت، تویی آخرین بهانه
