برویی دم به دم گلـــخنده بر لب
ولی من گریه خواهم کردتامرگ
نرنجد نازنین جـــــــان تو ازغم
چــــــونوشم بادههای دردتامرگ
بخوانی نغـــــــــمههای شادمانی
دراین سو، سوزآه ســـردتامرگ
درخت سروعمــــرت سبـزترباد
من واین بــرگهای زرد تامرگ
سمند تنـــــــــــدرستی را بتازان
نماند سایه ای زین مرد تا مرگ
در مهــــر و محبت بسته بر من
ازاینجارانده زانجا طرد تامرگ
چه امیّدی که قاصـــــد از ره آید
سواری نیستپشت گرد تا مرگ
توشمع محفـــل یاران یک رنگ
منم تنها، غــــریب وفرد تا مرگ